Köşeyi Dönen Kırkağaç (!)
Bütün dünyada su, gıda ve iklim krizi ile sağ totaliter partilerin yükseliş trendinin aksine, son seçimlerde sosyal demokrat bir parti olan CHP ülkemizde en çok oyu alan parti konumuna geldi. Birinci parti, iktidar partisi ana muhalefet oldu yani.

Burada emekli maaşları, gençlerin durumu ve işçinin, esnafın durumu ve enflasyon altında ezilen halkın tepkisi olarak okumak gerekir elbet. Lakin gözden kaçırmamak gerekir ki o, halk yine yalnızca sandıkta sorumluluk aldı, kendisine proje ve icraat vaad edenleri seçti.

Pek çok CHP’li belediyede bu vaadlerini hangi sıralamayla yerine getireceklerini, neyi nasıl uygulayacaklarını sıraladı, hatta icraate başladı bile. Kırkağaç hariç…

Kırkağaç’ın çiçeği burnunda Başkanı Üstün Dönmez’i sosyal medyadan ve eşraftan yakinen takip ediyorum. Şu ana kadar geçmiş belediye başkanlarının yoğunlaştığı başlıca konulara eğildiğini izliyorum. Kırkağaç’ta aşağıdaki hususlarda neler yapılacağını merak ediyor ve hepinizin huzurunda soruyorum.

1-CHP’nin hazırladığı şeffaf belediyecilik ilkesi kapsamında belediyemizdeki borç ve alacak durumu nedir?

2-Genel Başkan Özgür Özel’in geçen hafta Manisa’da bahsettiği eş, dost, akraba kayırmama söylemleri doğrultusunda Kırkağaç belediyesine çevresinden işe alım yapıldı mı, yapılacak mı?

3-Yaşar İsmail Gedüz zamanında liyakatsiz bir biçimde belediyede çalışanların olduğu biliniyor, bu personel ile ilgili açıklama yapılacak mı, uygulamalar neler olacak?

4-Büyükşehir Belediyesi’nin vaadleri dışında Üstün Dönmez’in vaadleri arasında yer alan ilk kez iş kuran kadınlara destek gibi uygulamalarda süreç nasıl işleyecek, başvurular nereye yapılacak?

Bugün 1 Mayıs
Yazını başlığında Kemal Sunal’ın ünlü filminden esinlendim. Filmdeki misal eşeğin karnındaki elması beklemeye devam edecek miyiz?
Üretmenin, ürettiğinle Dünya’ya mal olmanın değerine ne zaman odaklanacağız?
Kırkağaç’ın taşından toprağından ürün alınır, gıda yapılır, su akıyor, bal yapıyor çiçekleri. Bunları değerlendirmeyi, ahlakıyla çalışmayı, çalıştıkça kazanmayı ne zaman başaracağız?
Bu kadar mahsulün, verimin olduğu topraklarda gitgide topraklar belli ailelerin elinde toplanıyor; her evde bir şoför ya da madenci var. Peki bu bilinçsiz köle bakışlı işçilik anlayışına doğru soruları soracak mıyız?
Emeğimizi satıyoruz, emeğimiz ve vaktimizi satarak geçiniyoruz. Bizim en büyük gücümüz emeğimiz. Bu emeği kalifiye ve kaliteli yaşama yönlendirmek için siyasetten destek almanın siyasetin adamı olmadan yapmanın yolu yok mudur?

Bugün 1 Mayıs. Emekçinin ve işçinin bayramı. Sadece hayatta kalmak için değil, yaşamak için çalıştığımız günlerin gelmesi ümidiyle…